Speech Audiometry

آزمون شنوایی سنجی گفتاری، شبیه آزمون شنوایی سنجی با تون خالص است با این تفاوت که به جای استفاده از صداهای تون خالص (صدایی شبیه به صدای “بیپ”) از شما خواسته می شود که به کلماتی که در شدت های مختلف صدا از طریق هدفون پخش می شود گوش دهید و آنها را تکرار نمایید.

یکی از آزمون های تشخیصی شنوایی است که برای اندازه گیری توانایی شما در

1- شنیدن،

2- فهمیدن

3- تشخیص

4-و تفکیک کلمات و گفتار

بکار می رود.

 این آزمون معمولا برای ارزیابی شنوایی بزرگسالان و کودکان انجام می گیرد و نتایج حاصل از آن می تواند برای تایید/عدم تایید آزمون شنوایی سنجی با تون خالص بکار می رود.

از طریق این آزمون می توان

1- آستانه دریافت (درک) گفتار (Speech Reception Threshold – SRT)

2- و امتیاز (توانایی) تفکیک گفتار (Speech Discrimination Score – SDS) را بدست آورد.

1- آستانه دریافت گفتار (SRT)، کمترین شدت صدایی است که  شما قادر هستید در 50 درصد موارد کلمات بیان شده (از فهرستی که  از پیش تعریف شده ) از کلمات دو سیلابی می باشد  را تشخیص داده و آن ها را تکرار نمایید.

SRT نرمال، معمولا 6 دسیبل کمتر و یا بیشتر از میانگین آستانه بدست آمده از آزمون شنوایی سنجی با تون خالص است.

2- امتیاز تفکیک گفتار (SDS)، بیانگر درصد تعداد کلماتی است که شما به درستی آن ها را تکرار کرده اید، به تعداد کل کلماتی که برای شما پخش شده است. SDS نرمال معمولا بین 95 تا 100 درصد است.

این آزمون به شکل های مختلفی قابل انجام است.

یکی از این روش ها ارزیابی گفتار در نویز است که نتایج آن به عملکرد شنوایی فرد در محیط های واقعی نزدیکتر است.

تست شنوایی گفتاری کودکان چیست و چگونه انجام میشود؟

ارزیابی آستانه دریافت گفتار در ارزیابی شنوایی کودک 2 تا 4 سال می‌توان آستانه دریافت گفتار برای هر گوش را جداگانه به‌دست آورد.

 برخی معتقدند که در شروع 2 سالگی باید از میدان صوتی برای SRT دو گوشی استفاده نمود.

گاهی برای کودکان 2 تا 3 سال نیز می‌توان از گوشی‌های داخل گوشی برای ارزیابی SRT برای هر گوش استفاده کرد.

برای انجام SRT بهتر است از اسم اسباب‌بازی‌های که به‌صورت دو هجایی‌اند و برای کودک آشنا هستند استفاده کرد.

برای ارزیابی SRT کودک 2 یا 3 ساله، استفاده از 4 یا 5 اسباب‌بازی و نه بیشتر کافی است و برای کودک 4 تا 5 سال انتخاب 6-8 آیتم برایSRT بسنده می‌کند.

ارزیابی شنوایی کودکان با روش تشویق بینایی اسباب‌بازی‌ها می‌توانند توسط عکس به کودک نشان داده شوند ولی بهتر است برای جذابیت بیشتر از اسباب‌بازی واقعی استفاده شود.

ست شنوایی گفتاری

برای اجرای آزمون، شدت ارائه آزمون را در سطح dBHL50 (در صورت نیاز برای شنیدن کودک و با توجه به آستانه حدودی می‌تواند بالاتر هم باشد) قرار داده و به روش نزولی در گام های 10 دسی بل در هر سطح از کودک سؤال پرسیده می‌شود:

برای مثال هواپیما را به من بده؟

زمانی که کودک پاسخ نمی‌دهد شدت صدا 5 دسی بل افزایش می‌یابد.

در ارزیابی‌ها، دو پاسخ معتبر در ارائه‌های صعودی را به‌عنوان پاسخ قبول می‌کنند و بررسی دوباره آستانه همیشه باید انجام شود.

باید توجه داشت که در حین گفتن کلمات، دهان گوینده مشخص نباشد.

تحقیقات نشان می‌دهد که کودکان 2 ساله با

شنوایی سنجی تقویت بصری Visual reinforcement audiometry (VRA)

 نسبت به Visual reinforcement operant conditioning audiometry (VROCA)  

 شنوایی سنجی شرطی سازی تقویت کننده بصری و ادیومتری بازی بیشتر شرطی می‌شوند.   

انواع پاسخ های رفتاری کودکان ۰ تا ۶ ماه

انواع پاسخ های رفتاری کودکان ۰ تا ۶ ماه چگونه است؟

ترجیح داده می‌شود که برای وقوع پاسخ از محرک نویزی در سطح شدت بالا (خصوصاً در کودکان تا 4 ماهگی) استفاده شود. 

بهترین مرحله برای دیدن پاسخ زمان خواب سبک است.

در هنگام آزمون گرفتن صورت نوزاد باید به طور واضح دیده شود و لباس سبک به تن داشته باشد.

به‌طوری که پاسخ‌های بدن، اعضای بدن و حالات چهره مشخص شود.

در آزمون‌های بالینی بهترین پاسخ‌های رفتاری، بیداری از وضعیت خواب است.

برانگیختگی به حرکات کوتاه و گذرا کودک اشاره دارد. 

پاسخ‌های قابل‌قبول شامل، پلک زدن فوری به دنبال ارائه محرک نویزی، ارتعاش خفیف کل بدن، باز شدن چشم (حتی به‌اندازه کم) یا حرکات قابل‌توجه بدن در بازو یا پاها می‌باشد.

برای ایجاد پاسخ با دامنه بزرگ‌تر قبل از ارائه مولدهای نویز، حداقل 1 دقیقه سکوت کامل تا وقتی که وضعیت کودک تثبیت شود. 

سپس مولد نویز در فاصله 3 اینچی حدوداً 5/7 سانتی‌متری (3 اینچی) از گوش کودک قرار داده می‌شود. 

و محرک به مدت 2 الی 5 ثانیه با سطح شدت ثابت ارائه می‌شود. 

پیشنهاد می‌شود که ارائه محرک ناگهانی باشد.

 در ابتدا از سطح شدت پایین شروع کنیم و کم‌کم شدت افزایش داده شود.

در انتها برای پاسخ استارتل، بلندترین شدت را استفاده کنیم.

پاسخ استارتل باید در انتهای آزمون انجام شود.

زیرا ممکن است کودک از صدای بلند بترسد و برای ادامه کار با مشکل روبرو شویم. 

در این آزمون تنها پاسخ‌هایی که در محدوده 2 ثانیه بعد از ارائه محرک نویزی معتبر هستند.

حال اگر کودک در خواب عمیق باشد، شانس کمتری برای مشاهده پاسخ‌های رفتاری نسبت به زمانی که در خواب سبک است وجود دارد.در تحریک با محرک صوتی، کودک نسبت به محرک سریعاً عادت می‌کند و پاسخ‌ها از بین می روند.

 انواع پاسخ های رفتاری کودکان ۰ تا ۶ ماه در تحقیقات دیده شده است که نوزادان در محدوده‌ی سنی 7 تا 12ماه، به محرک‌هایی نظیر گفتار و گفتار فیلتر شده فرکانس بالا نسبت به انواع دیگر محرک‌ها، پاسخ رفتاری بهتری نشان می‌دهند. 

استفاده از گفتار فیلتر شده فرکانس بالا برای ارزیابی نوزادان با کم شنوایی فرکانس بالا پیشنهاد می‌شود. 

در یک مطالعه دیده شده است محرک گفتاری نسبت به سایر محرک‌ها از قبیل صدای چهچهه و محرک نویز پهن باند، سطح شدت پایین تر و تعداد پاسخ بیشتری را فراهم می‌کند.

 اما در ماه‌های بین 22 الی 36 ماهگی، هیچ برتری در بین محرک‌ها دیده نشده است.

 توصیه‌شده است برای این سنین آزمون BOA تا حد ممکن در اتاق آکوستیک انجام شود..  

انواع پاسخ های رفتاری کودکان ۴ تا ۹ ماه

انواع پاسخ های رفتاری کودکان ۴ تا ۹ ماه چگونه است؟

در نوزادان 4 تا 7 ماه

نوزاد شروع به چرخش سر و چشم در جهت منبع صدا در سطح شدتیdB HL 20 با محرک گفتاری می‌کند. 

درحالی‌که در 4 ماه اول به شدت dB HL  45 با محرک گفتاری پاسخ می‌دهد. 

در طول این دوران، ماهیچه‌ها قوی و هماهنگی حرکات چشم افزایش می‌یابد. 

در 6 ماهگی، کودک توانایی خندیدن بلند، گرفتن اشیاء و رسیدن به آنها و گرفتن آنها، چرخیدن بدون کمک و نشستن بدون کمک را دارد.

تجویز سمعک کودکان در 7 ماهگی، کودک می‌تواند وسیله را بین دست‌ها جابه‌جا می‌کند، برای چند لحظه بدون کمک بایستد.

 با بهبود هماهنگی عضلات، کودک بعد از 4 ماهگی شروع به جهت‌یابی منبع صدا فقط در سطح افق می‌کند. 

چرخش سر در 4 ماهگی پایدار نیست که شاید به 90 درجه کامل نرسد.

استفاده والدین از محافظ های گوش برای جلوگیری از دخالت ناخواسته در هنگام ارائه محرک در ارزیابی نوزاد پیشنهاد می‌شود.

نوزادان در این سن همچنین به محرک‌هایی نظیر نویز باند باریک و گفتار (بهترین نوع آن، اسم خود کودک است) در میدان صوتی پاسخ می‌دهند. 

ارائه محرک از طریق بلندگوها در زاویه 45 درجه نسبت به کودک است. 

در این سن کمترین سطح پاسخ‌دهی هنجار توسط محرک‌های گفتاری، تقریباdB HL 20 است. 

کودک در شدت dB HL 65 ، پاسخ استارتل ایجاد می‌کند. 

فقدان پاسخ استارتل قوی، وجود کم شنوایی شدید تا عمیق را نشان می‌دهد که برای مشخص کردن کمترین سطح پاسخ تکرارپذیر، باید از آکوستیک ایمیتانس، OAE و ABR استفاده کنیم. 

BOA در 7 تا 9 ماهگی

در طول این دوران بهبود در هماهنگی های قدرتی و حرکتی سبب ثابت نشستن نوزاد می‌شود. 

کودک می‌تواند دو شیء را همزمان دست‌کاری کند و شیء را از دستش به دهانش منتقل کند و کودک تمایل دارد همه‌چیز را در دهان خود بگذارد.

 در این مرحله، کودک شروع به خجالت کشیدن از افراد غریبه می‌کند و ممکن است برای ارتباط با شنوایی ‌شناس چند دقیقه زمان نیاز باشد، همچنین در این مرحله کودک بسیار کنجکاو است و باید این اجازه به کودک داده شود که اشیاء را دست‌کاری کند تا امکان گرفتن پاسخ فراهم شود. 

در این سن کودک توانایی جهت‌یابی منبع صدا در طرفین و غیرمستقیم به پایین را دارد.

پاسخ به محرکات گفتاری از طریق بلندگو در سطح شدت dB HL 15 دیده می‌شود.  

انواع پاسخ های رفتاری کودکان ۹ تا ۲۴ ماه

انواع پاسخ های رفتاری کودکان ۹ تا ۲۴ ماه چگونه است؟

BOA در 9 تا 13 ماه

برای کودک در این سن، ترس از افراد غریبه یک فرایند عادی است.

غرابت یک حالت روانی طبیعی است که به دلیل فقدان تکامل روانی است.

در نتیجه شنوایی‌شناس برای ارزیابی کودک نیاز به اتاق تاریک دارد تا کودک احساس آرامش داشته باشد.

در 11 ماهگی، کودک اسم خود را می‌شناسد.

 ازاین‌رو می‌توان به‌وسیله اسم کودک در این سن از او SAT (آگاهی از گفتار) گرفت.

باید توجه داشت که SAT با فرکانس 500 هرتز بیشترین همخوانی را دارد.

در این مرحله رفتارهای مکان‌یابی شنوایی کودک از توانایی غیرمستقیم به توانایی مستقیم در جهت پایین پیشرفت می‌کند و همچنین در 13 ماهگی به‌صورت غیرمستقیم می‌تواند بالا را مکان‌یابی کند. 

MRL در این سن به dB HL 10 می‌رسد.

BOA در کودکان 12 تا 24 ماه

هنگامی که کودک به 12 ماهگی می‌رسد، پاسخ‌های جهت‌یابی به طور کامل بالغ شده‌اند.

کودک 12 ماهه یا بزرگ‌تر را می‌توان توسط VRA شرطی کرد و نیز می‌توان برای هر گوش کمترین سطح پاسخ را در فرکانس‌های مختلف در میدان صوتی به‌دست آورد.

بعضی از شنوایی‌شناس‌ها در ارزیابی‌های خود ابتدا از مولدهای نویز به دلیل به‌دست آوردن الگوهای پاسخ‌دهی و رفتاری کودک استفاده می‌کنند.

توصیه‌شده است که در پایان هر ارزیابی رفتاری، نتایج با آکوستیک ایمیتانس بررسی شود.

در 24 ماهگی، ممکن است کودک چندین شیء ساده را بردارد و آنها را طبق دستور شنوایی‌شناس به والدین بدهد.در این سن حداقل سطح شدتی محرک گفتاری، برای کودک با شنوایی هنجار به شدت dB HL 5 می‌رسد.

بعد از 24 ماهگی کودک ممکن است از پاسخ دادن، بدون وجود تقویت امتناع کند، ازاین‌رو استفاده از VRA توصیه می‌شود.

کودکانی که در ارزیابی‌های رفتاری مشکل دارند، باید برای ارزیابی آنها از ABR استفاده کنیم.   

در مقاله ی بعد به انواع پاسخ های رفتاری کودکان ۰ تا ۶ ماه پرداخته ایم شاید این مطلب نظر شما را جلب نماید.  

انواع واکنش ها به صدا در نوزادان

انواع واکنش ها به صدا در نوزادان : 

ادیومتری مشاهده رفتاری(BOA)تولد تا 2 سالگی آزمون‌های رفتاری، پایه و اساس ارزیابی شنوایی نوزادان و کودکان است.

آزمون BOA بدون نیاز به تقویت پاسخ و بسته به مشاهده سابجکتیو شنوایی‌شناس انجام می‌شود.

مزیت اصلی BOA، زمان مورد نیاز کم و عدم نیاز به ابزارهای خاص است.

اما معایب این آزمون زیاد است و شامل:

 تأثیرات آزمایشگر بر نتیجه آزمون، پاسخ‌های نوزاد بدون تقویت سریع از بین می رود، تنوع و گستردگی وسیع پاسخ‌های کودک و  به علت عدم دست‌یابی به آستانه دقیق، BOA تنها به‌عنوان ابزاری برای غربالگری شنوایی اولیه مفید است.

در طول ارزیابی‌های نوزادان و کودکان، استفاده از مولد های نویز و ارائه سیگنال در میدان صوتی به مقدار زیادی در طول BOA مفید می‌باشد، اما باید از ویژگی‌های فرکانسی و شدتی مولد نویز توسطSLM  مطمئن شد.

آزمون‌های شنوایی نوزادان و کودکان با مولد های نویز و میدان صوتی بدون تقویت و شرطی شدن، اغلب به‌عنوان اولین سطح برای تعیین آسیب شنوایی یا شنوایی هنجار به شمار می رود. 

تکنیک BOA، کم هزینه‌ترین و سریع‌ترین روش ارزیابی شنوایی در نوزادان و کودکان تا سن 2 سالگی است.

پاسخ‌های شنوایی نوزادان و کودکان به 2 دسته پاسخ‌های رفتاری رفلکسی و توجهی تقسیم می‌شوند.

پاسخ‌های رفتاری رفلکسی شامل:

1. پاسخ استارتل
2. جهش پا یا دست
3. حرکات آهسته اعضای بدن
4. رفلکس پلکی گوشی (APR)
5. تغییر در مکیدن نوزاد
6. تغییر چهره
7. پلک زدن

پاسخ‌های رفتار توجهی شامل:

1. کاهش در فعالیت یا ساکت شدن
2. افزایش فعالیت
3. تغییر در ریتم تنفس یا حبس نفس
4. شروع صداسازی
5. توقف ناگهانی صداسازی
6. شروع یا توقف گریه کردن
7. گشادشدن چشم
8. لبخند زدن یا تغییر در حالت چهره
9. چرخش سر برای جهت‌یابی
10. خنده، اخم کردن و یا جیغ ناگهانی

در کل متداول‌ترین پاسخ توجهی کودک، هنگامی است که در ارائه محرک، کودک مستقیماً به‌صورت والدین نگاه می‌کند و منبع صدا را جستجو می‌کند.

 انواع واکنش ها به صدا در نوزادان همان طور که سن کودک افزایش می‌یابد، پاسخ نوزادان به محرک شنوایی در سطوح پایین تری رخ می‌دهد، که نشان از بلوغ سیستم شنیداری است. 

محرک‌های مورد استفاده برای برانگیختن پاسخ شامل مولد های نویز، نویز باند باریک و میدان صوتی با محرک گفتاری است.

 یکی از محدودیت های مولد نویز، عدم ویژگی فرکانسی آنها می‌باشد که ارزیابی جامع از شنوایی نوزاد و کودک فراهم نمی‌شود

.مولد نویز را نمی‌توان همانند ابزارهای الکترونیکی،تنظیم کرد.

بااین‌وجود شدت سیگنال خروجی در فاصله‌های ویژه مختلف باید کالیبره شود، به‌طوری که می‌توان تخمینی از سطح شدتی که باعث پدیدار شدن پاسخ‌های رفتاری می‌شود را تعیین کرد.

شنوایی‌شناس باید آگاه باشد اگر مولد نویز محدودیت فرکانسی داشته باشد، محدودیت تکنیک محسوب می‌شود.

از اسباب‌بازی‌ها به طور معمول در جهت‌یابی استفاده می‌شود که از این اسباب‌بازی‌ها می‌توان به زنگوله و اسباب‌بازی فشاری پلاستیکی اشاره کرد.

از مزایای آزمون‌های رفتاری، تعیین تا خیر رشدی در کودکان است.

دو نظریه‌ی مختلف در مورد نحوه‌ی رشد بلوغ در کودکان دچار معلولیت وجود دارد:

تئوری اول: 

تئوری Difference، بیان می‌کند که پاسخ‌های کودکان با تا خیر رشدی قابل‌مقایسه با کودکان هنجار نیست و رفتارهای آنها قابل پیش‌بینی نمی‌باشد.

نظریه دوم: 

نظریه Development، بیان می‌کند که کودکان کم توان ذهنی همانند کودکان هنجار همان مراحل را آهسته‌تر طی می‌کنند.

اگر یک کودک  کم توان ذهنی با سن تقویمی 6 سال و سن عقلی 2 سال باشد، باید انتظار پاسخ در سطح 2 سال را داشته باشیم. 

باید توجه داشت در کودکان کم توان عمیق، BOA تنها ابزار قابل‌استفاده در ارزیابی شنوایی است.

در جدول 1 و شکل 1 شاخص های رفتاری شنیداری برای بدو تولد تا 24 ماهگی آورده شده است.