الف- کم شنوائی انتقالی (هدایتی )

 -  هر مشکلی در گوش میانی یا خارجی که مانعی در برابر صوت باشد، می تواند موجب کم شنوائی انتقالی گردد.

-  این نوع کم شنوایی معمولا ملایم تا متوسط بوده و حداکثر60-70  دسی بل افت شنوایی را ایجاد می کند.

-   در بیشتر موارد ،کم شنوائی انتقالی موقتی و یا قابل اصلاح می باشد.

 -   در این نوع کم شنوائی ، درمان داروئی یا جراحی می تواند مفید باشد.

 -   این کم شنوائی با سمعک نیز اصلاح می شود.

ب- کم شنوائی حسی – عصبی:

 - هر گونه مشکلی در گوش داخلی می تواند موجب کم شنوائی حسی عصبی شود.

 - این نوع کم شنوائی می تواند ملایم ، متوسط، شدید ، عمیق و یا حتی کامل باشد.

 - کم شنوائی حسی عصبی معمولا دائمی است.

 - هیچ روش جراحی ، نمی تواتد این نوع کم شنوائی را درمان کند ، بسته به علت افت شنوایی ، درمان داروئی در بعضی موارد می تواند مفید باشد.

 - سمعکهای مرسوم ،معمولا در کم شنوائی ملایم تا شدید می تواند سودمند باشد.

 - کاشت  حلزون شنوائی می تواند راه حل مناسبی برای افرادی با کم شنوائی شدید تا عمیق باشد.

ج- کم شنوائی عصبی  :

- در بعضی موارد نادر ،کم شنوائی عصبی در اثر آسیب به عصب شنوائی یا فقدان آن ایجاد می گردد.

- در این نوع کم شنوائی بدلیل عدم توانائی عصب در انتقال اطلاعات به مغز، سمعکهای مرسوم مفید نمی باشند.

- دراین بیماران کاشت حلزون شنوایی مفید نیست . برای کاشت حلزون شنوایی باید  عصب شنوائی سالم و قادر به انتقال اطلاعات به مغز باشد (کاشت پروتز در پایه مغز می تواند مفید باشد ولی عمل معمول نیست .